Misha, 7 jaar oud, woonde met zijn grootmoeder, moeder en drie broers en zussen in een uitgewoond eenkamerappartement. Hij had sinds zijn babytijd al last van een ernstige vorm van astma. Hij was erg klein voor zijn leeftijd en kon nog helemaal niet praten. Zijn familie was ten einde raad op zoek naar hulp voor zijn spraakhandicap, want een arts konden ze niet betalen. Misha kon niet naar de plaatselijk school, want de onderwijzers waren niet getraind in communicatie met kinderen die niet kunnen praten. Als er niets zou gebeuren, zou Misha zijn hele leven geïsoleerd en zonder enige vorm van hoop moeten leven.
Misha’s grootmoeder noemt zijn transformatie een “wonder.”
Het was tijd om in te grijpen. We namen Misha onder onze hoede en zorgden meteen voor een volledig medisch onderzoek. De artsen ontwikkelden eerst een behandelplan om de astma van Misha onder controle te krijgen, zodat hij gemakkelijker zou kunnen ademen. Vervolgens werd vastgesteld dat de spraakhandicap van Misha niet van fysieke maar psychologische aard was. We plaatsten Misha op de Joodse school in Bila Tserkva, waar het psychologische team van CCI werd belast met intensief onderzoek en behandeling. Na acht maanden van individuele therapeutische zorg kon Misha praten, ontving hij drie gezonde maaltijden per dag en presteerde hij uitstekend op school. Misha’s grootmoeder noemt zijn transformatie een “wonder.”
